دانلود مقاله ترجمه شده دیابت قندی و اختلالات شناختی

چکیده

براساس شواهد موجود، دیابت خطر ابتلا به اختلال شناختی و زوال عقل را افزایش میدهد. اختلال در سیگنالینگ انسولین و بیماری های کوچک عروقی در بیماران دیابتی را می توان به عنوان عامل مهم در بیماری الزایمر و پاتوژنز عروق خونی در نظر گرفت. کنترل مطلوب قند خون در دیابت نوع 1 و شناسایی عوامل خطر و رویکرد پیشگیری کننده در دیابت نوع 2 در پیشگیری از عوارض شناختی بسیار مهم است. علاوه بر این، می بایستی از حملات هیپوگلیسمی در کودکان و افراد مسن اجتناب شود. داروهای ضد دیابتی به خصوص انسولین ممکن است در مدیریت اختلال شناختی و زوال عقل نقش داشته باشد اما تحقیقات بیشتر برای تأیید این یافته مورد نیاز است.

1-مقدمه

دیابت نوع 2 (T2DM) یکی از شایع ترین بیماری ها است که شیوع رو به افزایشی دارد. اعتقاد بر این است که در 30 سال آینده، تعداد بیماران مبتلا به دیابت در مقایسه با سال 2000 دو برابر خواهد شد [1]. از سوی دیگر، دیابت در میان بیماری ها با عوارض زیاد (شاید حتی بالاترین) قرار داشته و این عوارض باعث کاهش کیفیت زندگی در بیماران می شود [2-4]. دیابت یک بیماری سیستمیک است که تا حدودی بر سیستم های مختلف بدن تاثیر می گذارد. به عنوان مثال، دیابت می تواند عملکرد مناسب قلب و عروق، دستگاه گوارش، سیستم ایمنی بدن و سیستم عصبی را مختل کند. اختلال عملکردی سیستم عصبی محیطی می تواند به پای دیابتی منجر شده و در بدترین موارد به قطع عضو و ناتوانی منجر شود. تاثیر بر شبکیه [رتینوپاتی دیابتی (DR)] می تواند به از دست دادن بینایی و نابینایی منجر شود....