دانلود مقاله ترجمه شده نانوذرات آلژینات / کیتوزان برای کپسوله‌کردن و کنترل ویتامین B2

هدف از این کار ارزیابی کپسوله کردن و کنترل انتشار ویتامین B₂ از نانوذرات آلژینات / کیتوزان است. روش پیش تولید ژل پلی الکترولیتی يونوتروپيك به عنوان روش تولید کیتوزان و آلژینات به عنوان مواد اصلی مورد استفاده قرار گرفت. نانوذرات به واسطه اندازه متوسط، شاخص پلی‌دیسپر‌سیتی (PDI)، پتانسیل زتا و راندمان جذب ویتامین مورد بررسی قرار گرفتند. اندازه ذرات نانو ذرات آلژینات / کیتوزان برای نمونه های بدون ویتامین B₂ و 104 تا 67.2 نانومتر با کپسوله سازی ویتامین B₂ و با فرمول PDI برابر 0.454-0.066 و 0.063-0.319 میلی‌متر است. نانوذرات به ترتیب با بازده کپسوله کردن و ظرفیت بار لودشده به ترتیب به ترتیب 6 / 55-9 / 5 و 2 / 2-6 / 0 بود. مقطع‌های انتشار در شرایط مختلف ارزیابی شدند که نشان می‌داد که آرام‌سازی پلیمری بیشترین تاثیر را در انتشار ویتامین B₂ دارد. به منظور مطالعه نانوذرات پایدار آنها در دمای 4 درجه سانتی گراد اندازه ذرات و PDI در طی 5 ماه مورد بررسی قرار گرفت و نتایج نشان داد که نانوذرات لود شده با ویتامین B₂ (از لحاظ اندازه و PDI) پایدارتر از نانوذرات بدون ویتامین B₂ است.

1- مقدمه

صنایع غذایی به ویتامین‌ها به علت ویژگی‌های منحصر به فرد خود، به عنوان مثال ضروری بودن آن برای رشد، توسعه و نگهداری طبیعی بدن انسان توجه ویژه‌ای دارد [1،2]. به طور کلی، ویتامین‌ها به عنوان مولکول‌های آلی از ابعاد کوچک و وزن مولکولی پایین تعریف می‌شوند که با توجه به حلالیت آنها [2،3] به ویتامین های محلول در چربی و محلول در آب تقسیم می‌شوند. علاوه بر این، انسان‌ها توانایی سنتز ویتامین‌ها، به استثنای ویتامین D و B₃ را ندارند، به این معنی که آنها باید ویتامین‌ها را از طریق منابع خارجی به دست بیاورند [1،2]. ویتامین B₂ فلاوین، محلول در آب است و در سلول‌های حیوانی و گیاهی وجود دارد....