دانلود مقاله ترجمه شده ظرفیت جذب نسبی و یادگیری میان سازمانی

بسیاری از تحقیقات پیشین درباره یادگیری میان سازمانی بر نقش ظرفیت جذب، توانایی شرکت در کسب ارزش، تحلیل و بهره گیری از دانش بیرونی جدید تمرکز کرده اند. هرچند، این تعریف ساختاری نشان می دهد که یک شرکت، ظرفیت یادگیری یکسانی از سایر سازمان ها دارد. ما، ظرفیت جذب ساختاری در سطح شرکت را به عنوان یک متغیر یادگیری دوگانه، تصور می کنیم، ظرفیتی که با عنوان ظرفیت جذب نسبی مطرح است. توانایی یادگیری شرکت از سایر شرکت ها، وابسته به همسانی 1.پایه های دانش 2. ساختارها و سیاست های پاداش سازمانی و 3. منطق غالب دو شرکت است. سپس، مدل با استفاده از هم سویی تحقیق و توسعه دارویی- بیوتکنولوژی آزمون می شود. همانطور که پیش بینی شد، تطابق دانش پایه شرکاء، رسمیت کمتر در مدیریت، تمرکز تحقیق، اقدامات جبران خدمت و روابط تحقیقی بطور مثبت با یادگیری میان سازمانی مرتبط است. همچنین، در تحقیق نشان داده شده است که سنجش های ظرفیت جذب نسبی، قدرت اکتشافی بیشتری نسبت به سنجش های موجود ظرفیت جذب دارد که نیازمند هزینه های تحقیق و توسعه است.

1-مقدمه

طی دهه گذشته، قوانین رقابتی شرکت و روش هایی که شرکت ها از آن ها برای هم سویی اس