دانلود مقاله ترجمه شده طراحی بهینه ثابت نگهدارنده در فرزکاری محیطی قطعه کار با دیواره نازک

به منظور بهینه نمودن موقعیت جایگاه ها  در فرزکاری محیطی یک قطعه کار با جداره نازک، یک مدل المان محدود به همراه یک مدل نیروی برشی دقیق در این مقاله ارائه می گردد. این مدل المان محدود، تغییرات ضخامت قطعه کار را در فرزکاری محیطی در نظر می گیرد. این جایگاه ها در روی سطح قرارگیری ثانویه ، مستقیما بر خطاهای سطح در فرزکاری محیطی قطعه نازک تاثیر می گذارند، از این رو این مقاله به بهینه سازی موقعیت جایگاه ها (نگهدارنده های قطعه کار) در سطح قرارگیری ثانویه می پردازد. یک روش شامل دو مرحله ارائه می گردد. در نخستین مرحله، مکان اولیه جایگاه ها با اضافه نمودن جایگاه ها (نگهدارنده ها) به مکانی با بیشترین تغییرشکل، تعیین می شوند. در دومین مرحله، یک الگوریتم ابتکاری مطرح می شود تا موقعیت جایگاه ها را بهینه نماید. در نهایت، یک نمونه شبیه سازی استفاده می شود تا روش را بیشتر توضیح دهد.

1-مقدمه

فرزکاری محیطی قطعه کارهای نازک، یک فرآیند ساخت و تولید رایج در صنعت هوافضا است. به دلیل استحکام کم، تغییرشکل و خطاهای سطح قطعه کار در حین فرآیند فرزکاری مشخص است. به منظور پیش بینی خطای سطح، یک مدل مناسب از نیروهای برشی لازم است، بنابراین محققان بسیاری به محاسبه نیروهای برشی پرداخته اند (4-1). این مدل ها، پیش بینی خطاهای سطح را در حین فرآیند فرزکاری، امکان پذیر می سازد. کارهای بسیاری برای پیش بینی انحراف و خمیدگی یک قطعه کار نازک در حین فرزکاری محیطی  صورت گرفته است (8-5). در این مدل ها، فرزکاری یک صفحه با یک ماشین (فرزکار) لبه منعطف در نظر گرفته شد و تغییر شکل صفحه با استفاده از تحلیل المان محدود محاسبه گردید.

از طریق کارهای بسیاری که برای پیش بینی تغییرشکل قطعه در فرزکاری محیطی صورت گرفته است، تاثیر نگهدارنده ی قطعه بر خطاهای سطح در این کارها در نظر گرفته نشده است. نگهدارنده، دستگاهی است که یک قطعه کار را در خود جای می دهد و محکم نگه می دارد. پیش از انجام یک فرآیند ماشین کاری، قطعه کار را باید به دقت جا داده و کاملا محکم نمود. طراحی نگهدارنده مخصوصا برای قطعه کار بسیار مهم است، زیرا مانع تغییرشکل اضافی قطعه می گردد....