دانلود مقاله ترجمه شده عدالت سازماني در زمينه تغيير سازماني

تحقيق جديد در مورد عدالت در سازمان‌ها، اهميت درك عدالت براي محدوده وسيعي از نتايج سازماني را نشان داده است. اين مقاله نقش درك عدالت در زمينه تغيير سازماني را مورد بررسي قرار مي‌دهد. ابتدا، در ارتباط با عدالت سازماني در طول تغيير سازماني، بحث شده است. سپس، بررسي‌اي در خصوص ادبيات مربوط به عدالت سازماني و واكنش‌هاي كارمندان به تغيير سازماني انجام شده كه به موجب آن، عدالت به عنوان يك مقدمه يا نتيجه واكنش‌هاي تغيير، درنظر گرفته شده است.

در طول دو دهه اخير، عدالت سازماني به عنوان يك مفهوم اصلي در روانشناسي كار و سازمان‌ها ظاهر شده است. عدالت سازماني به شرايط استخدام اشاره دارد كه منجر مي‌شود افراد باور كنند به صورت منصفانه يا غيرمنصفانه با آنها رفتار شده است (فولگر و كروپانزانو، 1998). تحقيقات نشان داده‌اند كه عدالت سازماني يك تعيين‌كننده مهم براي نتايج سازماني، از قبيل، رضايت شغلي، تعهدات سازماني، استرداد، تابعيت سازماني و عمل متقابل افراد، است (كولكويت، كانلون، وسون، پورتر و نگ، 2001). با توجه به نقش مهم اختصاص داده شده به عدالت در بسياري از حوزه‌هاي روانشناسي كاري و سازماني، توجه به عدالت سازماني در تحقيقات سازماني افزايش يافته است (گليلاند و چان، 2002). به عنوان نتيجه، يك چارچوب عدالت براي حوزه‌هاي مختلف مربوط به اين عرصه اعمال شده است، از قبيل؛ ارزيابي عملكرد (كاولي، كيپينگ و لاوي، 1998)، انتخاب پرسنل (تروكسيلو، ستير و گيگلاند، 2004)، و مديريت تنوع (گوناگوني) (گليلاند و گليلاند، 2001).

اخيراً، محققان عدالت سازماني را به مفهوم ويژه تغيير سازماني، پيوند داده‌اند. براي بقا در يك محيط در حال رشد سريع، سازمان‌ها مجموعه وسيعي از تغييرات، همچون؛ ادغام‌ها، اخراج‌ها، نوآوري محصول و پياده‌سازي سيستم‌هاي تكنولوژيكي جديد، را اعمال مي‌كنند. تغييرات سازماني مي‌تواند تأثيرات عميقي بر همه سازمان بگذارد، استخراج واكنش‌هاي قوي كه مي‌تواند شديداً مانع فرايند تغيير شود، و سرانجام هم بر عايدات سازمان و هم بر رفاه كاركنان، تأثير مي‌گذارد. (براي مثال، وي. دي. ميلر، جانسون و گرو، 1994؛ پيدريت، 2000). درك عدالت مي‌تواند نقش حياتي در اين واكنش‌ها ايفا كند. درك كاركنان از منصفانه بودن تصميمات و پياده‌سازي تغيير مي‌تواند هم بر هماهنگي آنها با تغيير و هم بر ارزيابي‌شان از بخش‌هاي مسئول براي اين تغيير، تأثير بگذارد. (بروكنر، كونووسكي، كوپر سچنايدر و فولگر، 1994؛ ميشرا و سپريتزر، 1998).