دانلود مقاله ترجمه شده مطالعه پایداری فرایند نورد گوه ای عرضی

از پایداری فرایند و کیفیت قابل قبول و مورد تایید فرجینگها( اصطلاح قطعه کار قبل از تغییر شکل از این به بعد)  بایستی در خلال نورد گوه ای عرضی(CWR) طراحی شده اطمینان حاصل کرد. بر اساس کاربرد صنعتی، لغزش مابین فرجینگی که شکل داده می شود  و یک بخش از  ابزار،  مهمترین فاکتور سهیم در فرایند CWR است. از این گذشته امکان رخ دادن پدیده هایی چون گلویی شدن فرجینگ( در فرایند مرسوم CWR) یا کمانش(  برای CWR همراه با کوتاه شدگی) و علاوه براین، حفره های مرکزی و طبیعی موجود  در متریال قطعه  و روی هم افتادگی های سطحی نیز وجود دارد. بر اساس آنالیز تحلیلی، با تعیین گستره پارامترهای طراحی و اصلی برای بخشهای ابزاری( یعنی زاویه فرمینگ و زاویه پهن کردن) پایداری فرایند CWR در این مطالعه بررسی و تعیین می شود. مثالهایی از این گستره های نمونه ای برای شرایط فرمینگ در دیاگرامهای مختلفی به ترسیم در امده اند. نتایج به دست آمده از این آنالیز با نتایج بدست آمده تجربی در مراجع به منظور بررسی میازن دقت تحلیل ها و و راه حل ارائه شده مورد مقایسه قرار گرفته اند و مقایسات سازگاری مناسب و خوبی را مابین روش تحلیلی و تجربی نشان دادند.

 فرایند نورد گوه ای(CWR) یک فرایند فرمینگ چرخشی است که در آن فرمینگ یک فرجینگ با تقارن محوری به کمک بخشهای گوه ای ابزار که روی غلتکهای نورد و یا ورقه های تخت و مقعر  نورد نصب شده اند، انجام می‌گیرد. از مشخصه  این روش قابلیت تولید بالای آن( که تنها توسط ظرفیت واحد گرمایش مجموعه محدود می‌شود) و بازدهی و بهره وری آن است. مشخصه محصولات نهایی، محصولاتی با دقت بالا، کیفیت سطح خوب و مشخصات استحکامی افزایش یافته ای است. صرفه جویی متریالی در این فرایند در مقایسه با دیگر فرایندهای تولید قطعات متقران محوری ( نظیر فرمینگ در قالبهای چند حفره ای و قالبه های باز و فرجینگ نوردی طولی یا ماشین کاری) حدود 20-60 درصد است.

هنگام طراحی فرایند CWR، مهمترین وظیفه انتخاب پارامترهای اصلی  برای بخش ابزاری درگیر است( شکل 1). یعنی زاویه فرمینگ و زاویه پهن کردن و طولهای  بخشهای ابزاری مجزا.  در هر حال باید توجه کرد که این کار شامل تعریف مستقیم  دو زاویه  و است که پایه ای است برای تعیین پارامترهای باقیمانده ابزارها برای در نظر گرفتن ابعاد فرجینگ. فرایند CWR  به اشکال مختلفی تحت تاثیر پارامترهای a/m است. به عبارت دیگر  زاویه پهن کردن افزایش یافته بر روی بهره وری و  بالاتر فرایند، کاهش تلفات انرژی به هدر رفته و کاهش تقاضا برای فولاد ابزاری تاثیر می گذارد،  اما به طور همزمان دقت محصول تمام شده و پایداری فرایند با افزایش زاویه پهن کردن کاهش می یابد. بنابراین پارامترهای هندسی ابزار بایستی  پایداری فرایند را اطمینان بخشیده و مقدار بهینه تابع هدف فرض شده( به عنوان مثال مینیمم سازی نیروی نورد) را نتیجه دهد. در چنین مسیری، دقت بالاتر محصولات یا صرفه جویی های قابل توجه نیز می توانند در طی فرایند بدست آیند...