دانلود مقاله ترجمه شده کنترل عصبی عروقی پس از ورزش در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی مزمن

چکیده

ارتباط بین کاهش فعالیت عصبی سمپاتیک در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی در طی زمان با تاثیرات ورزش طولانی مدت یا کوتاه مدت ناشناخته است. تعداد 10 بیمار مبتلا به نارسایی قلبی مزمن، با سن 3±49 سال، گروه تابعی I–III NYHA، کسر خروجی< 40% بطور تصادفی در یک دوره حاد ورزش مداوم با شدت متوسط یا ورزش اینتروال با شدت بالا شرکت نمودند. فعالیت عصب سمپاتیک عضله (میکرونروگرافی) و جریان خون ساعد (پلیتزموگرافی انسداد سیاهرگی) قبل و بعد از جلسات ورزش مورد ارزیابی قرار گرفت. ورزش با شدت متوسط شامل ورزش دوچرخه‌سواری با شدت مرتبط با آستانه بی‌ هوازی بود. ورزش اینتروال متشکل از 2 دقیقه ورزش دوچرخه‌سواری در شدت مرتبط با آستانه بی‌هوازی بود که به دنبال آن دوره یک دقیقه‌ای ورزش در نقطه تعادل تنفسی انجام می‌شد. ظرفیت ورزشی از طریق تست ورزش قلبی-ریوی محاسبه می‌شد. مصرف کالری در هر دو جلسه به میزان 100 کیلوکالری بود. سطوح جریان خون ساعد و فعالیت حد پایه عصب سمپاتیک عضله در بین جلسات متفاوت نبود. ورزش با شدت متوسط یا بالا هیچ‌گونه تغییر معناداری را در فعالیت سمپاتیک عضله یا جریان خون ساعد موجب نشد. این یافته‌ها نشان می‌دهد که کاهش فعالیت سمپاتیک عضله و افزایش جریان خون ساعد که با انجام تمرین ورزشی در افراد بیمار مبتلا به نارسایی قلبی مزمن، تحریک شده است، ناشی از تاثیرات  تراکمی در طی زمان می‌باشد.

1-مقدمه

نارسایی قلبی یک سندرم کاملا پیچیده است که با تحمل به ورزش به سبب برون‌ ده قلبی ناکافی جهت حفظ هموستاز متابولیک تشخیص داده می‌شود. این تغییرات منجر به وخیم‌تر شدن کیفیت زندگی افراد و نیز تضعیف پیش‌بینی بیماری می‌شود.  عدم تعادل قلبی به دنبال تعدیل سمپاتیک در نارسایی قلبی مزمن CHFZ شرح داده شده است. سطوح  فعالیت عصب سمپاتیک عضله (MSNA) و کاتکولامین پلاسما اساسا در بیماران مبتلا به CHF افزایش می‌یابد...