دانلود مقاله ترجمه شده سازگاري با سرما و تحمل انجماد در گياهان

سازگاري با سرما فرايندي است كه منجر به توسعه ي تحمل انجماد در گياهان مي شود. اين يك فرايند چند ژني پيچيده است كه نياز به يك ظرفيت ژنتيكي يكپارچه و برنامه ريزي شده براي فعال كردن مكانيسم هاي مناسب مورد نياز براي مقاومت در برابر شرايت سخت زمستان، دارد.

دسترسي دما و آب در ميان مهمترين فاكتورهاي محيطي بر رشد و توسعه گياهان تاثير مي گذارد. از آنجا كه بيشتر محصولات داراي اهميت اقتصادي، به دماهاي زير 10 درجه سانتيگراد حساسند، زيان قابل توجهي از يخ زدگي ناگهاني در پاييز و از دماهاي انجماد غير معمول در زمستان مي تواند رخ دهد. تحمل گياهان يك ساله و دو ساله آرايش ژنتيكي مورد نياز براي دستيابي به تحمل انجماد (FT) را از طرق فرايندي به نام سازگاري با سرما به دست مي آورد. اين مقاله، مفهيم كلي از FT و اينكه چگونه گياهان متابوليسمشان را به هنگام در معرض قرار گرفتن با دماهاي پايين (LT) تنظيم مي كنند، توضيح مي دهد.