دانلود مقاله ترجمه شده روش تصمیم‌گیری چند شاخصه با استفاده از تکتیک تاپسیس

در بسیاری از مواقع، داده‌های قطعی برای مدل کردن شرایطی که در زندگی حقیقی پیش می‌آیند، کافی نیستند. قضاوت‌های انسان از آنچه ترجیح می‌دهد، برمی‌خیزد و از این رو اغلب مبهم و نامعین هستند و نمی‌توان آن‌ها را به عنوان داده‌های صریح عددی بیان نمود. مسئله تصمیم‌گیری، فرآیند یافتن بهترین گزینه از بین تمام گزینه‌های موجود است. در این مقاله، از بین مدل‌های چندمعیاره در تصمیم‌گیری‌های پیچیده و رویکردهای متعدد برای یافتن انتخاب‌های بهتر، روش تاپسیس که به معنای یافتن نزدیک‌ترین جواب به پاسخ دلخواه می‌باشد، مورد بررسی قرار گرفته است. سرانجام، با تکمیل الگوریتم تاپسیس، ارزیابی پروژه به پایان می‌رسد. نتایج در نمونه‌ای عددی مورد بررسی قرار گرفته‌اند.

در دو دهه اخیر، تئوری مجموعه فازی رویکرد جدیدی برای پژوهش در حوزه‌های مفاهیم و روش‌شناسی تنظیم و حل نمودن مسائل تصمیم‌گیری واقعی و برنامه‌های ریاضی فراهم نموده است. ارزیابی گزینه‌های مرتبط با برخی ویژگی‌ها غیرقطعی و مبهم می‌باشند و ما را به استفاده از تئوری مجموعه فازی سوق می‌دهند. با ادغام تئوری مجموعه فازی و تصمیم‌گیری چندشاخصه، سیستم جدیدی برای پشتیبانی از  تصمیم که شیوه تصمیم‌گیری فازی نامیده می‌شود، برای مقایسه گزینه‌های مختلف مربوط به ویژگی‌ها به عنوان متغیرهای کلاسیک و زبانی عنوان گشت.

بلمن و زاده [1] اولین تئوری مجموعه فازی در تصمیم‌گیری و  چن و هوانگ [6] جدیدترین فناوری جامع در تصمیم‌گیری چندشاخصه فازی را عنوان نمودند. تریانتافایلو و لین [18] پنج روش FMADM را ارزیابی نمودند: مدل SAW فازی، مدل محصول فازی وزن، AHP فازی، AHP و تاپسیس فازی اصلاحی. پژوهش‌های بسیاری در تحقیقات مربوط به عملکرد روش‌های  FMADM در حوزه‌های مختلف صورت گرفته است.