دانلود مقاله ترجمه شده مدیریت خشکسالی

مطالعات ده سال اخیر نشان داده اند که دو برابر شدن دی اکسید کربن در اتمسفر متاثر از استفاده ی فراوان از هیدرو – کلروفلئوروکربن ها است که سبب شده است دمای کره زمین در فاصله ی 40 تا 60 سال اخیر 1.5 تا 4 درجه افزایش یابد. به عنوان یک نتیجه از این واقعه باید گفت کشورهای خاصی در معرض سیلاب قرار می گیرند در حالی که برخی دیگر از خشکی رنج می برند. مدیریت خشکی می تواند اثرات خشکی را کاهش دهد. با نگریستن از این زاویه ایده یک مدیریت پایدار تلفیقی باید سیستم های ارائه ی دهنده ی خدمات آبی را در یک پریود زمانی طولانی هدایت کند. بنابراین فراهم کردن فعالیت های زیر باید مورد توجه قرار گیرد: 1. استقرار یک سیستم تلفیقی پایش اقلیم، 2. استقرار یک مرکز کاهش خشکی ملی / منطقه ای، 3. کشف دوباره ی منابع، 4 پیش بینی خشکی: جهت گیری های امروز و آینده، 5 تلاش های امروزین برای پایش و همآهنگ کردن واکنش ها به خشکی، 6. آموزش افراد هدف، 7. تبادل تجربه. در این مطالعه پس از دادن اطلاعات مختصری درباره ی خشکی برخی از استراتژی های مدیریتی برای کاهش دادن اثرات آن باید مورد توجه قرار گیرد. علاوه بر این وضعیت این استراتژی ها در ترکیه هم بحث شده است.

خشکسالی یک پدیده ی هیدرولوژیکی پیچیده ی مربوط به اقلیم، آب و کاربری زمین است (Grigg, 1996). بنابراین مدیریت آن مستلزم یک همکاری برای فراهم کردن، سهیم شدن و نگهداری از منابع آب، غذا و دارو است. خشکی می تواند سبب وقوع فاجعه های غیر قابل جلوگیری شود، آن به آسانی تا زمان رسیدن به میانه هایش تشخیص داده نمی شود. اثرات این پدیده می تواند بر روی برخی از ناحیه های صنعتی یا کشاورزی، شهرها، دهکده ها یا بر روی کل کشور براساس کاربری آب مانند آبیاری، آب قابل شرب، برقابی، استفاده ی صنعتی، تفرج و حیات وحش دیده شود.

خشکی یک مشکل ادامه دار و جدی در همه ی جهان است، این پدیده یک پدیده ی هیدرولوژیکی معمولی است که ناشی از فقدان برنامه ریزی و مدیریت است. هیچ منطقه ای در برابر خشکی و سیلاب ها ایمن نیست. مواجهه شدن با خشکی باید طی یک پروسه انجام شود نه یک پروژه که با خشکی شروع و خاتمه یابد (Grigg, 1996).