دانلود مقاله ترجمه شده اثرات ورزش آکوا ایروبیک برقدرت عضلانی، چابکی و تعادل سالمندان، درپیشگیری از سقوط هنگام راه رفتن

هدف: هدف از تحقیق فعلی، آزمایش اثرات ورزش آکوا ایروبیک درمانی برعوامل بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی موثردرنحوه ی راه رفتن سالمندان می باشد.

 آزمودنی ها: درکل 15 آزمودنی در این تحقیق شرکت کردند که بطورتصادفی به گروه آزمایشی و کنترل تقسیم شدند.

روش ها: متغیرهای فیزیولوژیکی، قدرت پا، متغیرهای نیرو، انعطاف پذیری و بیوشیمیایی، کینماتیک و کینتیک، قبل و بعد از ورزش آکوا ایروبیک درمانی، اندازه گیری شدند. هرآزمودنی راهنمایی شد تا درطول یک دالان مرتفع راه رفته و درزمان آزمایشات،  یک دریچه بطور تصادفی به منظور ایجاد یک اختلالِ سقوطِ 10 سانتیمتری باز می شد. مشخصات حرکت کل بدن و نیروهای وارده، درطول راه رفتن جمع آوری گردید.

نتایج: کاهش های معنی داری دروزن وتوده ی چربی بدن و زمان قدمِ بعدازاختلال، بوجود آمد. افزایش های معنی دارِ قدرت پای فرودی مطابق با حداکثرگشتاورمفصل پای روی زمین بود که نشان می دهد توانایی آزمودنی برای بازیابیِ تعادل بعد از اختلال، بیشترشده است.

 نتیجه گیری : چنانچه نتایج نشان دادند، بهبودی های معنی دار درالگوی راه رفتن و زمانِ بازیابیِ بعد از راه رفتنِ مختل شده، ما را به این نتیجه گیری می رساند که آکوا ایروبیک درمانی یک روشِ ورزشیِ موثر برای آموزش به سالمندان به منظور کاهش خطر سقوط آنها می باشد.

1-مقدمه

میزان آسیب های مرتبط با سقوط درکشورهای توسعه یافته و ایالات متحده بالا می باشد. آنها به عنوان دومین و بزرگترین منشاء آسیب های مهلکِ ناخواسته و منشاء اصلیِ آسیب های غیرمهلک، ثبت می شوند. درسال 2005 ، مرکز ملی پیشگیری و کنترل کره (NCIPC) گزارش نمود که احتمال آسیب دیدن ناشی از سقوط درزنان سالمند بیشتراز مردان است. درسال 2005،  Kannus دریافت که بیشتراز 80% از بیماران سالمند بواسطه‌ ‌ی سقوط، دربیمارستان پذیرفته شده بودند و Roach گزارش نمودکه بیشتراز50% از این بیماران، حدود یکسال بعد از بستری شدن، جان باختند. پرواضح است که علاوه بر تحمل آسیب های شدید، اثرات بستری شدنِ طولانی مدت، جدی ترند، چه آنها مانع بهبودی قدرت عضلانی بیمارشده، از توانایی آنها برای خودکفا بودن می کاهند...