دانلود مقاله ترجمه شده شناسایی تومورهای کوچک با کمک تصویر برداری با تشدید مغناطیسی / نوریِ آپکانورسیون و تصویربرداری زیستیِ سه حالتیِ بافت زنده براساس نانومیله های لومینانس پیشرفته

چکیده

دراین اثر، NaYbF₄ ی چندکاره را این طور تعریف کرده ایم : نانومیله های آپکانورسیون (UC) Tm³⁺/Gd³⁺ (UNCR ها)، با تابش نزدیک به مادون قرمز (NIR-NIR) و سایز و فاز کنترل شده، جهت شناسایی تومورهای کوچک به کمک تصویر برداری با تشدید مغناطیسی (MR) با وزن مضاعف T₁/T₂ و تصویربرداری زیستی سه حالتی. نتایج حاصل از توکسیسیته یا بررسی اثرات سمیِ سلول و بافت شناسیِ پس از تزریق، نشان داد که UCNR های طراحی شدۀ ما، توکسیسیتۀ زیستی پایین و سازگاری زیستی مطلوبی را در موجودات زنده داراست. ردگیریِ بلادرنگ مبتنی بر UCNR ها در موش های زنده نشان داد که UCNR ها عمدتاً در سیستم رتیکولو آندوتلیل (RES) تجمع کرده و توسط مسیر کبدی دفع شده اند. علاوه براین، UCNR ها ضریب جذب اشعه ایکس بالا و مقدار بالایی از K-edge را از خود نشان داده اند که این منجر به تصویربرداری موثر و کارآمد بافت زنده، خواهد شد. میزبانِ NaYbF₄، که به آن مادۀ Gd³⁺ اضافه شده، نوع جدیدی از ماده حاجب یا کنتراست زای باینری (Yb3+/Gd3+) را برای تصویربرداری همزمانِ MR با وزن مضاعف T₁/T₂ شکل داد. مهمتر اینکه، یک تومور کوچک (با قطر 5 میلیمتر)، با تزریق درون وریدیِ UCNR ها در ابعاد تصویربرداری MR و تصویربرداری نوری UC، در بافت زنده قابل شناسایی بود. ازینرو، این نانو میله های چندکاره که براساس NaYbF_{4 -} UCNR Tm³⁺/Gd³⁺ - و همراه با تابش قابل توجه NIR-to-NIR هستند، کاربردهای بالقوه ای را برای تصویربرداری باینری T₁/T₂ MR، CT، و سه حالتیِ نوری UC، و نیز برای شناسایی تومور در مراحل اولیه در نانوپزشکی، فراهم می کنند.

1-مقدمه

در سالهای اخیر، نانوپزشکی بدلیل افزایش چشمگیر دقت و صحتِ تشخیص بیماری و شناسایی تومور، توجه زیادی را به خود جلب نموده است. کاربردهای فنی کنونیِ نانوموادِ باکیفیت، بدلیل خصوصیات مغناطیسی، الکتریکی و نوریِ منحصربفرد و قابل کنترل، نقشی کلیدی در نانوپزشکی بازی می کند، ازجمله، آپکانورسیونِ اپتیکی (UC)، پرتونگاری مقطعیِ محاسبه ای (CT)، و تصویربرداری با تشدید مغناطیسی (MR). باوجوداینکه فناوریِ تصویربرداریِ تک حالتی، به پیشرفت چشمگیری دست یافته، اما اطلاعات بدست آمده از آن نمی تواند الزامات مربوط به صحت و اثربخشی در تشخیص بیماری را ارضا کند. برای مثال، تصویربرداری زیستی اپتیکی، می تواند اطلاعاتی را پیرامون بافت ها با حساسیت بالا ارائه کند اما عمق نفوذ، بسیار محدود می باشد.