چکیده
در این مقاله به بررسی ویژگی‌های ریزساختار محلولهای آبی صمغ ژلان بعنوان تابعی از غلظت پلیمر در محدوده 0.2–0.6% (m/m) در دمای ثابت 20 °C پرداخته شده است. صمغ ژلان یک اگزو‌پلی‌ساکارید است که توسط Sphingomonas sp تولید می‌شود. همه سیستم‌ها، رفتار رقیق شدن برشی و ژل مانند را نشان می‌دهند که پارامترهای آن بخوبی با قانون توان مبتنی بر غلظت مطابقت دارد. علاوه براین، برای به دست آوردن دو منحنی اصلی- یعنی منحنی‌های جریان و دیگری طیف مکانیکی- از روش‌های برهم نهش زمان- غلظت استفاده شد که توسعه محدوده تجربی را امکان‌پذیر نموده است. با استفاده از آزمون‌های برهم‌نهش موازی، خواص ویسکوالاستیک غيرخطی نيز مورد مطالعه قرار گرفت. تنش برشی وارد شده، موجب تغییر رفتار ژل از یک ژل ضعیف به رفتار یک محلول در هم رفته می‌شود. رفتار جریان محلول درهم رفته، توسط فرکانس قطع/ گذرا مشخصه‌سازی شد و نشان داده شد که این فرکانس، با سرعت برشی وارده در حالت پایدار ارتباط خطی دارد. نهایتا، تصاویر Cryo-SEM ، وجود یک شبکه‌ی دارای تعداد زیادی منطقه اتصال در درون پلیمر را نشان داد .
1-مقدمه
ژلان، یک پلی‌ساکارید غیر ژل شونده است که توسط Sphingomonas sp تولید می‌شود. ساختار آن، متشکل از یک زنجیره اصلی بهمراه β-گلوکز، اسید β-D-گلوکورونیک، β-D-گلوکز و α-L-rahamnose با زنجیره جانبی حاوی L-rhammose یا L-mannose است که بر روی C3ی هر واحد تکرار شونده گلوکوزِ متصل شده به جایگاه‌های 1 و 4 جایگزین شده است (Jansson et al. 1986; O’Neill et al. 1986). در سرعت برشی پایین، صمغ ژلان دارای ویسکوزیته بالا و پایداری حرارتی بهتری نسبت به صمغ زانتان است...