دانلود مقاله ترجمه شده تاثیر نانولوله های کربنی روی رفتار مکانیکی، متالورژیکی و تریبولوژیکی نانوکامپوزیتهای منیزمی

در این کار تحقیقی، سه تقویت کننده مختلف نانولوله های کربنی (به درصد وزنی) مانند %2، %3 و %4 به آلیاژ منیزیمِ منیزم گرید AZ91D اضافه شد تا نانوکامپوزیت ها را از طریق روش قالب هم زدن تولید نماید. اثرات درصد حجمی روی رفتار مکانیکی، متالورژیکی و سایش آنالیز شد. کامپوزیت هایی با تقویت­کننده %4 سختی زیادی نشان دادند در حالی که کامپوزیت هایی با تقویت کننده %3 تنش (کشش) و قدرت ارتجاعی بهتر و همچنین یک مقاومت خوردگی زیادی نسبت به بقیه نشان دادند. همچنین، شناسایی و بررسی نانوکامپوزیت ها با استفاده از میکروسکوپ نوری، میکروسکوپ الکترونی روبشی، میکروسکوپ الکترونی روبشی-عنصر محدود و میکروسکوپ الکترونی عبوری برای درک طبیعت آن انجام شد.

1- مقدمه

آلیاژهای آلومینیومی گرچه در اجزای هواپیما، ساختمانی، خودرویی، و دریایی نوید بخش بوده اند هنوز یک واقعیت اساسی وجود دارد که ، هنوز هم برخی بهبود ها نیاز های شان را برآورده خواهند ساخت. از این رو، کاهش وزن مشکل است که تنها با برخی بهبود های اندک در توسعه مواد آلومینیومی انجام شود. بنابراین، تولیدکنندگان تقاضای بیشتری برای دست یابی به این خواص دارند. آلیاژ های منیزمی به نظر می رسد که مزیت های زیادی در مقایسه با آلیاژ های آلومینیومی دارند؛ اما بسیار انفجاری است که پردازش آن را بسیار مشکل می سازد [1,2]. قالب هم زدنی ثابت شده که یکی از روش های نویدبخش برای تولید کامپوزیت به دلیل قابلیت پردازش آن می باشد...