چکیده
رفتار انفجاری یک ماده منفجره امولسیون نمونه به منظور بدست آوردن نرخ انتقال حرارت به عنوان تابعی از ساختار یونی فاز و درجه اختلاط امولسیون مورد بررسی قرار گرفت. مطالعات پراش نوترون برای مشخصه یابی ساختار فاز اکسنده بین نسبت مولی حل شونده به حلال 1 و 3 انجام شد. درجه اختلاط با استفاده از میکروسکوپ نوری برای اندازه گیری عدد اندازه قطره متوسط فاز اکسنده مشخصه یابی شد که بازه آن در حدود فاکتور 2.5 بدست آمد. در غلظت کم حلال، جفت شدن یونی قابل توجه بین آمونیوم و یو ن های نیترات در محلول آشکار بود و ارتباطی قوی بین فعالیت شیمیایی و ساختار جفت یونی میکروسکوپی پیدا شد. غلظتی که در آن جفت شدن یونی دیگر مشهود نبود به شدت وابسته به آن بود که در آن نقطه اندازه بحرانی مواد منفجره به میزان قابل توجهی افزایش یافت. ماهیت واکنش از مرکز داغ و شبه احتراق دانه ای در میزان آب کم تا شبه انفجار حرارتی در میزان آب بالا متغیر بود. تغییر در درجه اختلاط اکسنده-سوخت ارتباط کمی قوی بین سرعت واکنش و اختلاط نشان داد. تکرار آزمایش در سطوح حساس تخلخل مختلف نشان داد که سطح تخلخل اثر ملموسی بر سیستم های با اختلاط کم دارد و در نتیجه شواهد روشنی از مخلوط شدن که در طول فرآیند فشرده سازی شوک رخ می دهد را در اختیار قرار می دهد.
1-مقدمه
اثر خواص ساختاری ناخالص بر رفتار انفجاری مواد منفجره سیال ناهمگن به خوبی مورد تحقیق قرار گرفته است. برای سیستم های متشکل از یک مایع واکنشگر که با ذرات تراکم بالا و یا پایین حساس شده است، رابطه بین عملکرد انفجاری و عدد تراکم و اندازه اجزاء توسط چندین محقق شفاف سازی شده است. با این حال با کمال تعجب، در مورد اثر ساختار مولکولی سیال بر روی عملکرد انفجاری و یا بر روی تاثیر اختلاط در سیالاتی که شامل سوخت غیر قابل امتزاج و فازهای اکسنده هستند، هیچ اطلاعاتی منتشر نشده یا اطلاعات کمی در دسترس است...