دانلود مقاله ترجمه شده اثر استرهای چربی دار در نحوه تشکیل و تجزیه سیستم درجا تشکیل شونده مبتنی بر PLGA

چکیده

هدف این مطالعه، بررسی اثر سه استر چربی­ دار اتیل هپتانوات، متیل هپتانوات و اتیل نونانوات بر چگونگی تجزیه «سیستم ­های درجا تشکیل شونده» در محیط آزمایشگاهی بود. ایمپلنت ­های درجا تشکیل شونده بر پایه 33% (وزنی/وزنی) پلی (لاکتید – کو – گلیکولید) (PLGA)/57% (وزنی/وزنی) N – متیل – 2- پیرولیدون (NMP)/10% (وزنی/وزنی) استر بعد از تزریق فرمولاسیون نهایی به محلول بافر فسفات (pH 7.4، 0.2 M) در 37^oC تشکیل شدند. تاثیر افزودنی­ ها بر شکل­ گیری و مورفولوژی ایمپلنت و همچنین بر نحوه تجزیه در محیط آزمایشگاهی و در دوره زمانی 45 روزه بررسی شد. ماتریس ­های تجزیه شده، به منظور تحلیل مورفولوژیکی از طریق مطالعات SEM و ¹H-NMR ارزیابی شدند. محلول به کار رفته به عنوان محیط تجزیه مورد مطالعه قرار گرفت تا حذف NMP و تغییر اسیدیته تعیین شود. نتایج نشان دادند که افزودنی­ ها، سبب ایجاد ساختاری با تخلخل بالا و وارونگی فاز سریع می شوند. با این وجود، طیف­ های ¹H-NMR نشان دادند که افزودنی­ های استری در طول دوره تجزیه در ماتریس ­ها باقی می­ مانند. نتایج مطالعه اسیدیته نشان دادند که نرخ تجزیه در ماتریس ­های حاوی استر، بیش از ماتریس کنترل بود. به علاوه، نشان داده شده است که استرهایی که وزن مولکولی کمتری دارند، نسبت به استرهایی که وزن مولکولی بالا دارند، تاثیر بیشتری بر تجزیه پلیمری دارند.

1-مقدمه

در چند سال گذشته، سیستم­ های درجا تشکیل شونده، در حوزه­ های مختلف زیست­ پزشکی مانند انتقال دارو، کپسوله کردن سلول­ ها، و اصلاح بافت کاربرد داشته­ اند [1]. در حوزه انتقال دارو، چندین سیستم تزریقی مانند میکروکره­ ها، ایمپلنت­ ها و سامانه ­های درجا تشکیل شونده برای انتقال دارو و به منظور عرضه تجاری توسعه یافته است. سیستم­ های درجا تشکیل شونده به روش ­های مختلف آماده می­ شوند، که یکی از آنها جدایی فاز به کمک رسوب پلیمری است...