دانلود مقاله ترجمه شده استراتژی های بهره برداری و کنترل منابع انرژی پراکنده ی مجتمع

منابع انرژی پراکنده ی مجتمع یک نقش حیاتی را در سیستم های قدرت مدرنیزه شده بازی می کنند. آنها می توانند نشرها و تلفات مقاومتی را کاهش دهند و موجب افزایش امنیت و قابلیت اطمینان شبکه های الکتریکی شوند. آنها می توانند دارای ماهیت متفاوتی باشند و ممکن است حاوی واحدهای تولیدی سوخت فسیلی، واحدهای بادی، پیل های سوختی، وسایل ذخیره سازی و پنل های خورشیدی باشند. در این مقاله، در ابتدا منابع متفاوت انرژی پراکنده بصورت مختصر معرفی می شود، سپس، استراتژی های بهره برداری و کنترل منابع انرژی پراکنده ی مجتمع مرور خواهند شد. مرور کارهای تحقیقاتی موجود در این زمینه و پیدا کردن شکاف های تحقیقاتی می تواند منجر به دستورالعمل های مفید برای محققان آینده ای شود که علاقه مند به کار کردن در این زمینه می باشند.

امروزه، سیستم های قدرت سنتی با مشکلات گوناگون زیادی همانند مقدار بالای نشرها، هزینه تولید بالا، نوسانات ولتاژ، خط های تحت اضافه بار، مشکلات پایداری استاتیک، دینامیک و گذرا، تلفات مقاومتی بالا و قطعی های خدمات مواجه هستند [1-7]. جهت مقابله با آن مشکلات، یک روش خلاقانه و خیلی معمول تولید توان الکتریکی بصورت محلی در سیستم های توزیع می باشد. این نوع از تولید توان، تولید پراکنده (DG) نامیده می شود و منابع فراهم کننده ی آن, منابع انرژی پراکنده (DER’s) نامیده می شوند [8-11]. در واقع، با تولید توان در نزدیکی مراکز بار، منابع تولید پراکنده تنش موجود بر روی شبکه های انتقال را کم می کنند. امروزه، کشورهای مختلفی در حال تلاش جهت افزایش ضریب نفوذ تولید پراکنده در شبکه های الکتریکی خودشان می باشند. هر کشوری تلاش می کند تا از مناسب ترین انواع منابع انرژی پراکنده بر اساس منابع و شرایط مخصوص به خود استفاده کند. بدبختانه، هر نوع از DER دارای تعدادی نقص می باشد، برای مثال سیستم PV نمی تواند برای کل 24 ساعت برق تولید کند چراکه منبع انرژی آن خورشید است که همیشه نمی تابد...