دانلود مقاله ترجمه شده رخدادهای تتای مشاهده شده در EEG پوست سر انسان در حین جهت یابی مجازی- توزیع فضایی و وابستگی وظیفه

ما نوسانات تتا را در EEG پوست سر انسان در حین جهت یابی مجازی توزیع فضایی مورد مطالعه قرار دادیم تا نقش عملکردی نوسانات تتا و مناطق قشری کمک­ کننده مشخص کنیم. به این موضوع پی بردیم که فعالیت تتای برجسته در خط میانی قدامی (Fm) ظاهر می­شود. تغییرات قابل توجه دامنه ی تتا نه تنها در اطراف منطقه­ ی Fm بلکه در منطقه­ ی میانی-آهیان ه­ای نیز در حین یادگیری مسیر رسیدن به یک هدف در یک ماز جدید مشاهده می­شود. به این نتیجه رسیدیم که هم قشر قدامی و هم مناطق قشری آهیان ه­ای در یادگیری حین جهت­ یابی فضایی نقش دارند. این نتایج حاکی از این امر می­ باشند که توسعه­ ی شبکه­ ی مغزی در حین یادگیری فضایی با هماهنگی بین قشر قدامی و هيپوکامپ و احتمالاً با همزمان سازى اداره می­شود.

1-مقدمه

این موضوع شناخته شده است که وقتی جوندگان آزادانه در یک محیط می­دوند، نوسانات منظم پتانسیل میدان محلی در حدود 4-12 هرتز در هیپوکمپ دارند. مطابق با تئوری نقشه­ ی ادراکی (اوکیف و نادل، [1])، فعالیت جمعی سلول­های هیپوکمپ با جهت­ یابی هیپوکمپ مرتبط است.  به رابطه ­ای جالب بین ریتم تتا و فضا در منبع [2] توسط اوکیف و رکی با عنوان «تقدم فاز تتا» پی برده شد. این رابطه بدین گونه است که زمان­ های جهش سلول هیپوکمپ به فاز نوسان تتای میدان محلی وابسته است و این امر به صورتی خاص در حین تغییر با تقدم موقعیت روی می ­دهد. تحلیل بیش از پیش نشان می­دهد که تقدم فاز تتا نه تنها الگوی خاص سلول­ های تکی را می­دهد بلکه روابط فازی منسجمی را نیز بین سلول­ ها (اسکاگز و همکاران [3]) یا روابط فازی بین زیرحوزه های شکل­ گیری هیپوکمپ (یاماگوچی و همکاران [4]) ایجاد می­کند. آن­ها این گونه نتیجه­ گیری نمودند که هیپوکمپ از کدگذاری فازی با استفاده از ریتم تتا برای حافظه ­ی اتفاقی (ساتو و یاماگوچی [5]) و جهت­گیری فضایی (واگاتسوما و یاماگوچی [6]) استفاده می­کند...