دانلود مقاله ترجمه شده توسعه‌ی سنسورها جهت کنترل آزاد شدن داروها از سیستم کپسولی انتقال دارو

هدف این تحقیق توسعه یک سیستم کپسولی انتقال دارو بوده است تا دارو را زمانی که سنسور به وسیله‌ی مایعات دستگاه گوارش فعال شده، آزاد کند. عنصر حسگر از یک میکروسوئیچ و یک غشا‌ی کنترلی تشکیل شده است. پس از فروپاشی یا انحلال غشا‌ی کنترلی، مایعات دستگاه گوارش به سوی یک مدار الکتریکی سوییچ می‌کنند. از طریق یک سلول تولید‌کننده‌ی گاز، مخزن داروی کپسول در طول 6 دقیقه خالی می‌شود.

آزمایش‌های صورت گرفته در محیط آزمایشگاه، با سنسور دارای غشا‌ی Polymethacrylic حساس به pH  نشان می‌دهند که Dihydrogenphosphate Prednisolone در عرض چند دقیقه، زمانی که کپسول از آب معده به مایعات روده مصنوعی با pH برابر 6.8 انتقال می‌یابد، آزاد می‌شود. آزمایشات با سنسورها ثابت می‌کنند که ضخامت غشا، مدت زمان پاسخ سنسور را تحت تاثیر قرار می‌دهد. زمانی که غشا‌ی 32 میکرومتری استفاده می‌شود، مدار الکتریکی در pH=6.8 با یک تاخیر 70 تا 80 دقیقه‌ای سوئیچ می‌کند. سیستم‌های توسعه‌یافته به عنوان سیستم‌های پمپ برای انتقال دارو در نواحی خاصی از دستگاه گوارش (GI) مورد استفاده قرار می‌گیرند.

پوشش‌های پلیمری برای کنترل آزاد شدن داروها از قرص‌ها و کپسول‌ها در جاهای خاص از دستگاه گوارش استفاده می‌شوند[11,7,9,1,14]. پلیمرها، که حساس به pH هستند، یا پوشش‌ها، که تخمیر توسط آنزیم‌های باکتریایی را تحمل می‌کنند، آغاز آزاد شدن را کنترل می‌کنند[10,4,13]. ضخامت کافی پوشش برای به دست آوردن پایداری مکانیکی ضروری است، که می‌تواند بدون آسیب وارد شکم شود[3]. در طول انتقال به منطقه‌ی مورد نظر از دستگاه گوارش هیچ رهایش دارویی نباید روی دهد. برای داروهای مختلف، یک رهایش کامل بعد از یک تاخیر زمانی تعیین می‌شود و یا در یک جای خاص از دستگاه گوارش، به عنوان مثال در روده بزرگ سودمند است...