چکیده
یک روش ساده برای سنتز تیتانیوم سیلیکات-1 (TS-1) با قابلیت کنترل اندازه بلور گزارش شد. یک سیستم تترا پروپیل آمونیوم برمید مورد استفاده قرار گرفت و مقدار دانه ها (سوسپانسیون سیلیکات-1) و زمان تبلور برای کنترل اندازة بلور تغییر داده شد. با تغییر مقدار دانه از %12 تا %05/0 وزنی، اندازة بلور از 200 تا nm 1200 قابل تنظیم بود. زمان تبلور نسبت به مقدار دانه اهمیت کمتری در تعیین اندازة بلور داشت. خصوصیات نمونه های TS-1 با اندازه بلور مختلف تعیین شد و عملکرد آنها در اپوکسیدار کردن پروپن مورد ارزیابی قرار گرفت. فعالیت کاتالیستی و گزینش پذیری نسبت به پروپن اکسید با کاهش اندازه بلور از 1200 تا nm 200 به دلیل حذف تدریجی محدودیت نفوذ افزایش یافت. حضور دانه برای این سیستم حیاتی است، چون عدم وجود دانه منجر به تبلور ضعیف و فعالیت کاتالیستی پایین می شود. مکانیزم عمل دانه با شبیه سازی فرایند تبدیل دانه در سیستم سنتز TS-1 بررسی شد.
-1مقدمه
تیتانیوم سیلیکات-1 (TS-1) ابتدا توسط Taramasso و همکارانش در سال 1983 به روش هیدروترمال سنتز شد [1]. TS-1 به دلیل فعالیت کاتالیستی عالی در واکنش های اکسایش گزینشی مانند اکسایش آلکان [2]، اپوکسیدار کردن آلکن [3]، هیدروکسیلدار کردن آروماتیک ها [4]، آموکسیماسیون کتون (تبدیل کتون به اُکسیم با استفاده از آمونیاک) [5]، و گوگردزدایی [6]، توجه زیادی را به خود جلب کرده است. هیدروکسیلدار کردن فنول با H2O2 به کمک TS-1 برای تولید بنزن دی اُلها ابتدا در سال 1986 توسط Enichem تجاری سازی شد [7]. در سال های اخیر، روش تولید پروپن اکسید با هیدروژن پراکسید (HPPO) توسط BASF/Dow Chemical و Evonik/Unde به ترتیب در بلژیک و کره جنوبی تجاری سازی شده است [8,9]. برخی مؤسسات نیز این روش را در مقیاس پایلوت بکار برده اند [10,11]. پروپن اکسید (PO) یک ماده واسطه شیمیایی مهم بخصوص در تولید پلیمرهای پلی اتر پلی اُل است، و روش HPPO کاتالیز شده با TS-1 مزایای زیست محیطی و اقتصادی را به همراه دارد…