دانلود مقاله ترجمه شده فعالیت ضد تومور مایع کیست هیداتیک در یک مدل موشی مبتلا به سرطان کولون (روده بزرگ)

چکیده

در این مطالعه، پاسخ ایمنی ضد تومور ناشی از مایع کیست هیداتیک (HCF) انسانی در یک مدل حیوانی سرطان کولون مورد ارزیابی قرار می گیرد. ما دریافتیم که آنتی بادی های ضد – HCF قادر به شناسایی آنتی ژن های سطح سلولی و درون سلولی در سلول های سرطان کولون CT26 هستند. در آزمایشات پروفیلاکتیک (پیشگیری کننده) برای چالش تومور، مشخص شد که واکسیناسیون HCF برای 40% موش ها (P = 0. 01) بر ضد تشکیل تومور، نقش حفاظتی دارد. در زمینه ی درمانی، واکسیناسیون HCF موجب پسرفت تومور در 40% موش های واکسینه شده (P= 0. 05) شد. این واکسیناسیون منجر به تولید پاسخ های ایمنی حافظه دار شد که از موش بقاء یافته در برابر چالش مجدد تومور محافظت می کند، که حاکی از توسعه ی یک پاسخ ایمنی انطباقی در این فرآیند است. ما یک تجزیه و تحلیل (آنالیز) پروتئومیک (پروتئین شناسی) از آنتی ژن های CT26 اجرا نمودیم که از طریق آنتی بادی های ضد – HCF شناخته می شوند تا واکنش پذیری – متقاطع ایمنی بین E. granulosus (HCF) و سلول های سرطانی کولون CT26 آنالیز شود. دو پروتئین شناسایی نمودیم: mortalin و کراتین کیناز نوع – M. جالب توجه است که مرتالین CT26، 60% همانندی و تشابه را با E. granulosus hsp70 نشان داد. در نتیجه، داده های ما ظرفیت واکسیناسیون HCF را برای تحریک ایمنی ضد تومور جهتِ محافظت در برابر رشد تومور در یک مدل حیوانی نشان می دهد. این استراتژی ضد تومور جدید می تواند افق های جدیدی را در توسعه ی واکسن های ضد سرطانی بسیار ایمنی زا (immunogenic) باز کند.

1-مقدمه

چندین عامل عفونی (به عنوان مثال، باکتری هلیوباکتر پیلوری، ویروس های پاپیلومای انسانی، و ویروس های هپاتیت B و C) به عنوان علل سرطان در انسان ها مورد ملاحظه قرار گرفته اند [1]. پاتوژن ها مسئول حدود 2 میلیون مورد سرطان (16. 1%) در هر سال هستند [2]. در میان انگل ها، یک نقش سرطان زا برای Schistosoma haematobium، Clonorchis sinensis و Opisthorchis viverrini شناخته شده است [3, 4].

سرطان زایی با عفونت های helminth (کرم روده) فرآیندی پیچیده است، که ممکن است شامل مکانیسم های مختلف باشند، که التهاب مزمن یکی از ویژگیهای مهم آن است [5]. از سوی دیگر، توانایی عوامل مختلف عفونی برای سرکوب رشد سرطان به خوبی هم در انسان ها [6, 7]، و هم در مدلهای حیوانات آزمایشگاهی به خوبی مستند شده است. سطح پایینی از سرطان روده ی بزرگ ناشی از 1,2-dimethylhydrazine در موش هایی که به صورت مزمن با T. cruzi آلوده شده اند، گزارش شده است [8]. علاوه بر این، همچنین مشخص شد که عفونت مالاریا، رشد سرطان ریه لوئیس (Lewis) و متاستاز را مهار می کند و بقای موش های دارای تومور را طولانی می کند...