چکیده
از دیدگاه اطلاعاتی، بایستی منابع خطر در اصول حسابداری انعکاس یابند. با اینحال ممکن است عدم تقارن در افشای حاصل از یک کاهش جریان اطلاعاتی برای کاربران اظهارنامه های مالی زمانیکه خبرها نهایتاً افشا می شوند، منجر به سقوط قیمت سهام شود. مقاله پیش رو اثر شماری از ویژگی های حسابداری و حسابرسی را که جهت ارتقای کارایی گزارش دهی پیرامون خطر سقوط قیمت سهام یافت شده اند را در بوته آزمایش می گذارد. نتایج بیانگر رابطه ای منفی میان محافظه کاری مشروط و خطر سقوط آتی قیمت سهام است که این با شواهد و قرائن ارائه شده در متون موجود سازگاری دارد و مهم تر از همه اینکه شواهدی جدید فراهم می آورد که نشان می دهد محافظه کاری نامشروط نیز رابطه ای منفی با خطر آتی سقوط قیمت سهام دارد. افزون بر این برخی شواهد بیانگر این است که سطح محافظه کاری نامشروط بر ارتباط میان محافظه کاری مشروط و خطر آتی سقوط قیمت سهام اثر می گذارد. از سوی دیگر اینگونه به نظر می رسد که ویژگی های حسابرسی قابلیت پیش بینی خطر سقوط قیمت سهام را ندارند در حالی که مطابق متون و منابع موجود ارتباط میان عدم شفافیت عواید به تعویق افتاده و خطر سقوط قیمت سهام مثبت است. روی هم رفته نتایج حاکی از آن است که بایستی پژوهشگران گره موجود در رابطه با اثرات دو شکل محافظه کاری را در هنگام ارزیابی احتمال رخداد خطر آتی سقوط قیمت سهام باز کرده و نیز نمی بایست نقش سودمند محافظه کاری در کاهش خطر سقوط سهام نادیدهگرفته شود.
1-مقدمه
خطر سقوط قیمت سهام ( که از این پس SPCR اطلاق می شود) موضوع متون و منابع بهسرعت در حال رشد طی دهه اخیر بوده است. مقاله چن، هونگ، و استین (2001) یکی از اولین مطالعات انجام گرفته در این حوزه بود که نشان داد یک منبع احتمالی SPCR تأخیر مصلحتی در گزارش دهی اخبار بد توسط مدیریت شرکت است. افزون بر این هاتن، مارکوس، و تهرانیان (2009) بر این باورند که مدیران تمایل دارند از انتشار اطلاعات منفی در رابطه با شرکت خودداری نمایند، این اطلاعات نهایتاً فاش شده و موجب افت ناگهانی در قیمت سهام می شود که این دلالت بر ارتباط نزدیک SPCR با عدم توازن اطلاعاتی است...