چکیده
OFDM (تسهیم فرکانس عمود برهم)، انتخاب مناسبی برای سیستم های انتشار چند مسیره است، با این وجود این سیستم ها در سمت فرستنده، تحت تأثیر نسبت پیک به توان متوسط (PAPR) ی بالای این سمت قرار می گیرند. مقادیر بالای PAPR، سبب غیرخطی شدن ارسال داده و در نتیجه باعث پیچیدگی طراحی می گردد. از این رو، برای پیچیدگی های کمتر، بازدهی بالاتر و پایداری بیشتر، کاهش PAPR لازم است. در این مقاله، روش های مختلف کاهش PAPR مورد بررسی قرار گرفته است. ماتریس های پیش کدگذاری مختلف برای کاهش PAPR مورد استفاده قرار گرفته است. مطالعه مقایسه ای نیز بین روش های کامپندینگ قانون μ و قانون A به منظور مشاهده نتایج این روش ها بر مقادیر PAPR، صورت گرفته است. مطالعات بیشتری با استفاده از روش های مختلف مدولاسیون و تعداد زیرحامل های متفاوت انجام شده است. کاهش قابل ملاحظه در مقادیر PAPR با استفاده از روش های مورد استفاده، حاصل شده است.
1-مقدمه
افزایش تقاضا برای سیستم های بیسیم با سرعت های انتقال داده بالا و راندمان و قابلیت اطمینان محسوس، به طراحی سیستم هایی با ویژگی های بهتر برای ارتباطات سیار، ثابت و نسل بعدی مخابرات، منجر شده است. تسهیم فرکانس عمود بر هم (OFDM) تمام این قابلیت ها را برای استفاده در انتقالات داده با سرعت بالا، دارا می باشد. OFDM در اصل بر اساس قاعده تقسیم کردن جریان داده های سرعت بالا به چندین جریان داده با سرعت پایین که به صورت هم زمان با هم و با تعداد زیرحامل های برابر ارسال می شوند، عمل می کند. تمامی این زیرحامل ها با باند محافظ همپوشانی کرده و باعث حذف تداخل های بین سمبل (ISI) و افزایش بازدهی می گردد...