چکیده
وسایل نقلیه بدون سرنشین در حال توسعه یافتن هستند تا در برنامه های عمرانی و دفاعی از پتانسیل بدون سرنشین بودن آنها در شرایط سخت استفاده شود. More-Electric Aircraft (MEA) ایده ایست که احتمالا در در طراحی سیستم UAV های مدرن از آن استفاده خواهد شد که در آن بجای استفاده از مکانیک متعارف از جمله سیستم پنوماتیک و هیدرولیک از توان الکتریکی برای بازده بیشتر و دسترسی و نگهداری راحت تر استفاده می شود. این مقاله مروری دارد بر چالش های پژوهشی در ارتباط با کنترل،حفاظت و یکپارچه سازی سیستم های قدرت پیشرفته. همان سیستم هایی که برای بهینه سازی شبکه های برق UAV باید توسعه داده شوند. می توان اذعان کرد که مدل سازی و شبیه سازی کلید توانمند سازی ما برای توسعه این سیستم است چون یک توسعه موفق از یک مدلسازی مفید نشات می گیرد. در این مقاله توسعه یک ژنراتور دوقلو مدل MEA در سیستم قدرت UAVتوضیح داده میشود و به بررسی چالش هایی که در طول مدل سازی با آن روبرو بودیم خواهیم پرداخت. درک درست از توانایی و محدودیت های بالقوه نرافزار شبیه سازی نکته کلیدی برای استذلال و بررسی درست نتایج این شبیه سازی هستند.
1-مقدمه
بکارگیری بیشتر MEA های مفهومی در طراحی سیستمهای UAV تاحد زیادی سطح پیچیدگی سیستم توزیع قدرت الکتریکی هواپیما را افزایش داده است [1,2]. علاوه بر این شبکه های الکتریکی آینده سطح بارگذاری بیشتری متناسب با افزایش تقاضا از طرف سیستم های توان الکتریکی خواهند داشت [3,5]. با افزایش پیچیدگی معماری سیستم های قدرت شرایط نامطلوبی را برای یکپارچه سازی اجزای این سیستم های پیشرفته در یک شبکه جزیره ای بوجود می آورد...