دانلود مقاله ترجمه شده مطالعه و طبقه بندی: تدارک ابری کارائی محور (تدارک منابع بر مبنای کارائی، در پارادایم ابری)

چکیده

رایانش ابری را می‌توان به عنوان یک فناوری امروزی و آینده در نظر گرفت. در این پادارایم، مشتریان به منابع رایانشی اشتراکی که در مراکز داده ای دوری مستقر گردیده‌اند و توسط سرویس دهندگان ابری مورد میزبانی قرار گرفته‌اند دسترسی دارند. این فناوری به ما اجازه داده تا بتوان منابع مختلفی مانند ماشین‌های مجازی (VM)، ماشین فیزیکی، پردازنده‌ها، حافظه، شبکه، ذخیره سازی و نرم افزار را بر اساس نیاز مشتریان تدارک دید. سرویس دهنده‌ی اپلیکیشن (AP) که همان مشتریان CP می‌باشند، اقدام به توسعه‌ی اپلیکیشن های خود بر روی زیر ساختار ابری نموده و سپس این اپلیکیشن ها توسط کاربران نهایی استفاد می‌شود. به منظور پاسخ به نیازمندی‌های بار کاری اپلیکیشن ها که همواره با نوسان نیز همراه می‌باشد، تدارک پویای منابع را می‌توان مسئله ای ضروری دانست و از این رو در این مقاله قصد داریم تا یک مطالعه‌ی جامعی را بر روی تدارک پویا در داخل سیستم های ابری و آنهم با تمرکز بر روی کارائی اپلیکیشن ارائه دهیم. انواع رایجی از روش‌های تدارک منبع و مسائل مربوط به آن‌ها نیز به شکلی شفاف تشریح شده و اصطلاحات فنی مربوط به این تدارک‌ها بیان می‌گردد. یک دسته بندی بسیار جامع و معمول از تدارک ابری ارائه خواهد گردید و مسئله‌ی تدارک را از دیدهای مختلفی بررسی می‌کند تا بتوان به درک فرآیندهای مربوط به تدارک منبع پرداخت. تدارک پویای منبع را با در نظر گرفتن منابع، ذینفعان آن، تکنیک‌ها، فناوری‌ها، الگوریتم‌ها، مسائل، اهداف و غیره ارائه می‌دهیم.

1-مقدمه

سرویس دهندگان اپلیکیشن (AP) در تلاش برای توسعه‌ی اپلیکیشن های وبی هستند که بتوانند استانداردهای بالای کارائی را حتی در زمانی که تقاضای بار کاری در نقطه‌ی اوج خود قرار دارد برآورده سازند. آن‌ها این تقاضاها را از طریق مدیریت مخازن سرورهای وب خود و آنهم با خرید سخت افزار و نرم افزارهایی از سرویس دهندگان رایانش ابری، پاسخ می‌دهند. با در نظر گرفتن زمان، فضا، هزینه و انعطاف پذیری به عنوان بعدها، نقطه‌ی فروش (selling point) رایانش ابری را می‌توان چند بعدی دانست [1] که به وسیله‌ی آن، می‌توان از طریق اینترنت به منابع رایانش ابری دسترسی داشت. منابعی همچون پردازنده، شبکه و نرم افزار در مراکز داده ای سرویس دهنده‌ی ابری باقی مانده و می‌توانند در صورت نیاز از سوی مشتری حذف شده و یا به تعداد آن‌ها اضافه شود [2][3]. با مدل قیمت گذاری مبتنی بر کاربرد رایانش ابری، مشتریان تنها هزینه‌ی منابعی که استفاده نموده‌اند را میپردازند. به طور مقایسه ای، آن‌ها در صورتی متحمل هزینه‌های زیادی می‌شوند که خودشان اقدام به خرید منابع بکنند...