دانلود مقاله ترجمه شده بهینه‌سازی منطقی تعمیر و نگهداری مبتنی بر قابلیت اطمینان در سیستم‌های توزیع توان

در حال حاضر از تعمیر و نگهداری مبتنی بر قابلیت اطمینان(RCM) برای بهینه‌سازی تعمیر بر اساس آنالیز مدهای از کارافتادگی سیستم(FMEA) استفاده می‌شود و پس از تعیین بحرانی بودن سیستم، یک طرح تعمیر انتخاب می‌شود. با دنبال کردن چندین کاربرد از این روش در چندین ناحیه در طول 20 سال تجربه، ثابت شد که استفاده از این روش برای آنالیزهای دیگر دارای نقص بود و از معیارهای ارزیابی مخصوصا در سیستم‌های الکتریکی بصورت کامل صرفنظر می‌شدند. دیدگاه ما بکار بردن این روش بصورت منطقی بوسیله معرفی یک مطالعه قابلیت اطمینان کامل(RAMS) است.

در این کار(که از تز دکترای من استخراج و خلاصه شده)[1]، ما از یک روش بهینه‌سازی تعمیر بر اساس روش‌های مدلسازی و شبیه‌سازی با بکار بردن روش تجربی RCM که بر اساس تحلیل عملی و غیر عملی مدهای از کار افتادگی شبکه با استفاده از مدل FMEA و روش SADT برای تجزیه سلسله مراتبی این وظایف آنالیز کاربردی گوناگون، بمنظور طبقه‌بندی مواد بر حسب بحرانی ‌بودنشان، استفاده می‌کنیم. سپس سیستم را با استفاده از روش‌های استاتیکی(ترکیبی، استنباطی، کاربردی و روش‌های کیفی) ماننددیاگرام قابلیت اطمینان RBD و تحلیل درخت‌های خطا FAT که مسیرهای دارای نقص را در سیستم شناسایی می‌کند و این ویژگی‌های RAMS با استفاده از داده‌های فیدبک REX که با توجه به روش‌های قدیمی(تعمیر پیشگیرانه پریودیک برنامه‌ریزی شده) جمع‌آوری می‌شوند، تعیین می‌کند، مدل می‌کنیم و سپس ویژگی‌ها و شاخص‌های قابلیت اطمینان(زمان، نرخ و هزینه) را بوسیله روش‌های دینامیکی (تحلیلی، رفتاری، کمی و روش‌های تقریبی)مانند گراف مارکوف MG و شبکه پتریPSN مشخص می‌کنیم و در نتیجه زمان‌های پایداری، فرکانس اجرای برنامه و احتمال حضور شرایط بد برای هر جزء شبکه الکتریکی را بر اساس هزینه تعیین می‌کنیم و همراه با مدل کردن یک تحلیل هزینه سیکل عمر برای تخمین کل هزینه مالک شبکه‌های‌ الکتریکی هر المان آنالیز شده انجام می‌دهیم...