دانلود مقاله ترجمه شده باورهای کارآمدی نسبت مند و کیفیت ارتباط دو طرفه مربی-ورزشکار

هدف اول این مطالعه آزمودن نقش باورهای کارآمدی، در پیش­بینی درک کیفیت ارتباط (برای مثال، نزدیکی [صمیمیت]، احساس مسئولیت، و مکمل بودن) دوطرفه بین مربی-ورزشکار، می­باشد. داده­های حاصل از آنالیز 63 ورزشکار جوان و مربی­هایشان، با استفاده از مدلهای وابستگی متقابل بازیکن-شریک [بازیکن مقابل]، بدست آمد و اثرات بازیکن در کارایی خودش در تکمیل یکدیگر (هر دو عضو)، و صمیمیت (تنها برای مربی­ها) آشکار شد. برخی از اثرات بازیکنان و هم­بازی­هایشان در دگرکارامدی و خود­کارامدی ناشی از ارتباط، بدست آمد. با این حال، بزرگی، و در برخی موارد، جهت، این ارتباطات توسط نقش دو­طرفه اشخاص تعدیل گشت. یافته­ ها با توجه به وابستگی متقابل ارتباط مربی- ورزشکار، مورد بحث قرار گرفت.

بر اساس ادعای Lewin (1946)، که رفتار تابعی است از فرد و محیط، نظریه وابستگی متقابل (Kelley & Thibaut, 1978; Thibaut & Kelley, 1959) تأکید می­کند که برهمکنش­های نسبی، وابسته به ترکیبی از عوامل فردی (برای مثال، افکار، انگیزه­ها، نیاز­ها) و ویژگیهای محیطی می­باشد. نکته اصلی این است که در برهمکنش­های اجتماعی، هر دو طرف بر یکدیگر تأثیر می­گذارند (Cambell & Kashy, 2002) و در این راستا، محققان برداشتها و نگرشهای متفاوتی از شکل تعاملات ارتباطی دارند. نظریه وابستگی متقابل، چارچوبی برای درک رفتار­های انسان در محیطهای گوناگون، نظیر ارتباطات عاطفی (برای نمونه، Otis, Rostosky, Riggle, & Hamrin)، رفتار­های متقابل کاری (Robson, Spyropoulou, & Al-Khalifa, 2006)، و رفتار­های همکاری آموزشی (Johnson, Johnson, & Smith, 2007)، فراهم می­آورد.