دانلود مقاله ترجمه شده کمپلکس های فلزی N-هتروسیکل کاربن در شیمی داروئی

کمپلکس های فلزی با لیگاند های N-هتروسیکل کاربن (NHC) به طور گسترده ای در شیمی به دلیل خصوصیات کاتالیستی شان استفاده می شوند و در میان واکنش های دیگر در واکنش مبادله اولفینی به کار می روند. کاربرد افزایش یافته این نوع از ترکیبات آلی فلزی در چند سال گذشته همچنین باعث یک افزایش پیوسته در تعداد مطالعات در زمینه شیمی دارویی گشته است، که از خصوصیات شیمیایی جالب این ترکیبات بهره می برد. در حقیقت نشان داده شده است که کمپلکس های NHC فلزی می توانند برای گسترش بسیار موثر داروهای پایه فلزی با کاربردهای ممکن در درمان سرطان یا بیماری های عفونی استفاده شوند. اغلب کمپلکس های نقره و طلا به طریق زیستی مورد ارزیابی قرار گرفته اند اما پلاتین و دیگر فلزات واسطه نیز ویژگی های زیستی امید بخشی از خود نشان داده اند.

شیمی آلی فلزی زیستی (Bioorganometalic chemistry) یک رشته در حال ظهور می باشد که -از یک دیدگاه کلی- از قابلیت زیستی ترکیبات آلی فلزی بهره می برد. قطعه های آلی فلزی که بیش از همه مورد مطالعه قرار گرفته اند شامل متالوسن ها، کمپلکس های فلز-آرن یا فلز-کربونیل می شوند.^5-1 در طی چند سال گذشته N-هتروسیکل کاربنها (NHCs) به عنوان لیگاند های جدید برای ترکیبات کوئوردیناسیونی زیست فعال به این زمینه وارد شده اند..