دانلود مقاله ترجمه شده پاسخ به تقاضای مبتنی بر ابر برای شبکه هوشمند معماری و الگوریتم های توزیع شده

چکیده

 در این مقاله پاسخ  به تقاضای مبتنی بر ابر (CDR) ، یک معماری جدید پاسخ به تقاضا برای زمان های پاسخ سریع در آرایش های مقیاس بزرگ را مطرح می کنیم. معماری پیشنهادی در مقابل پاسخ به تقاضا Master / Slave است ،که در آن شرکت کنندگان به طور مستقیم با برنامه استفاده شده در "ارتباطات آدرس محور میزبان" ارتباط برقرار می کنند. ارتباط داده محور اهرم CDR ، ناشر/ مشترک (publisher/subscriber) و ارتباطات گروه مبتنی بر موضوع برای پاسخ به تقاضای امن ، مقیاس پذیر و قابل اعتماد ایجاد شد . در بحث کاربرد پذیری، CDR ، به عنوان فراخوانی یک تابع black box به نظر می رسد که یک ورودی را از برنامه می گیرد، به عنوان مثال ، کمبود قدرت و دادن خروجی به utility ، به عنوان مثال، کاهش قدرت هر مصرف کننده و انگیزه نرخ مربوط به آن. با استفاده از این چارچوب پیاده سازی شده، دو الگوریتم توزیع شده مبتنی بر بازار (روش های دونیمی و ایلینوی) ارائه شده است. الگوریتم های پیشنهادی حداقل همگرایی نمایی سریع با تکرار O(1) به عنوان تعداد مشتریانی که افزایش می یابد و کار پیشین بهتر ازروش گرادیان دوگانه در شرایط سرعت همگرایی را نمایش می دهد در حالی که همان سربار پیام را نگه می دارد.

1-مقدمه

طرح های تحقیقاتی در سراسر جهان به تازگی برای تبدیل شبکه برق قدیمی و نابخردانه (غیر هوشمند) به یک شبکه جدید، به نام شبکه هوشمند آغاز شده اند. به عنوان بخشی از این تحول، از فناوری های ارتباطی و اطلاعاتی اساسی انتظار می رود که نقش قابل توجهی برای بهبود کیفیت، قابلیت اطمینان، امنیت و بهره وری از شبکه برق داشته باشند. تابع بحرانی از یک شبکه برق به تعادل رسیدن عرضه و تقاضای برق را در هر نمونه است؛ یا اگر تقاضا بیشتر از عرضه باشد، یا عرضه بیشتر از تقاضا باشد ، هر دوی این شرایط به طور جدی پایداری شبکه را تهدید می کنند، و در نتیجه تولید برق باید بار را به دقت دنبال کنند.

اوج استفاده برق در طول روزهای گرم تابستان (ویا سرد زمستان)، یکی از بزرگترین نگرانی ها در سیستم برق الکتریکی است، و برای مواجه شدن با اوج تقاضا ، هزینه های حاشیه ای بالا برای حفظ موضع توسط منابع برق را متحمل شده است. با این حال ، علاوه بر سرمایه گذاری بالا و هزینه ی اجرایی، ژنراتورهای دم دست، عمدتا مبتنی بر سوخت های فسیلی هستند ، و در نتیجه کربن را افزایش می دهد. از این رو، به جای افزایش امکانات تولید برق فیزیکی ، (که تنها برای یک مقدار محدود از زمان در هر سال اجرا می شود)مکانیزمی که تولید برق مجازی را مقدور می سازد در نظر گرفته است . این فن آوری که در آن مشتریان برق به طور فعال شرکت در ایجاد توازن میان منحنی عرضه و تقاضا [1] پاسخ به تقاضا نامیده می شود . بر اساس پاسخ به تقاضا ، مشتریانی که از پایانه استفاده می کنند ممکن است به طور داوطلبانه مصرف برق خود را بر اساس قیمت زمان واقعی و یا سیگنال های قیمت انگیزشی کاهش دهند. برق تولید شده به صورت مجازی پاسخ به تقاضا گاهی اوقات negawatt نامیده می شود به این معنا که کاهش بار معادل تولید برق به همان مقدار است...