دکتری سازه های هوائی یکی از گرایش های مقطع دکتری رشته مهندسی هوافضا می باشد. سازه های هوائی به مطالعه، بررسی و بهینه سازی سازه های هواپیما و دیگر وسایل پرنده می پردازد. هدف اصلی آن طراحی و تحلیل سازه هایی است که علاوه بر استواری کافی در مقابل بارهای آیرودینامیکی و دیگر بارهای استاتیکی وارد بر وسایل پرنده، کمترین وزن ممکن را نیز داشته باشند. ضمن اینکه باید بتوانند در برابر ارتعاشات و سایر عوامل محیطی نظیر تغییرات زیاد و سریع دما و رطوبت نیز مقاوم باشند.
دانشجوی دوره دکتری مهندسی هوافضا گرایش سازه های هوائی علاوه بر انجام رساله تحقیقاتی و پژوهشی در زمینه سازه های فضایی، با مباحث پیشرفته ای چون دینامیک، تحلیل، طراحی و پایداری سازه ها، خستگی، شکست و خزش در سازه های فضائی، ارتعاشات و ... آشنائی کامل به دست می آورند.