دانلود مقاله ترجمه شده تعیین اتلاف انتقالی آب در سیستم آبیاری تنظیمی احمدلی در حوضه گدیز سفلی، ترکیه

چکیده

تعیین اتلاف انتقالی آب در سیستم های آبیاری بزرگ مقیاس، نه تنها از جنبه برنامه ریزی آبیاری و تخصیص بهینه منابع محدود، بلکه به دلیل عملکرد مداوم سیستم، اهمیت دارد. هدف این پژوهش، تعیین اتلاف های انتقالی آب کانال های اصلی، ثانویه و ثالث دارای پوشش بتنی در سیستم آبیاری مخزن راست تنظیم کننده احمدلی در حوضه گدیز، ترکیه است. این پژوهش مطابق با روش جریان ورودی – خروجی انجام شده است. اتلاف های انتقال میانگین کانال های اصلی (0.0671 s^-1m^-2)، ثانویه (0.1191 s^-1 m^-2) و ثالث (0.0301 s^-1 m^-2) بیش از اتلاف انتقال میانگین ترکیه یا استاندارد نشت کمیته احیا اراضی به دست آمد. می توان پیشنهاد کرد که انجمن های مسئول نگهداری ، تعمیر و عملکرد سیستم، از نظر مالی حمایت شوند تا اتلاف انتقال کاهش یابد. جدا از این، کاربرد فن آوری های جدید با هزینه کمتر در سیستم، اتلاف های انتقال را کاهش خواهد داد. به علاوه، شرکت مزرعه داران در نگهداری شبکه تضمین می کند که سیستم، به صورت معقول تری مورد استفاده قرار می گیرد. به این روش، اغلب مسائل اجرایی سیستم می تواند حل شود.

1-مقدمه

کم آبی فراینده در نواحی خشک، امروزه، مسئله کاملاً شناخته شده ای است. مطابق کمیته جهانی محیط زیست و توسعه، تقریباً 80 کشور با 40% آلودگی جهان، از کمبودهای جدی آب رنج می برند. بخش کشاورزی بزرگترین مصرف کننده آب در جهان است. در پایه استفاده مصرفی، 80 – 90 درصد کل آب، در کشاورزی مصرف می شود. متاسفانه، بازده استفاده آب در این بخش، بسیار کم است و از 45% تجاوز نمی کند که بیش از 50% اتلاف آب در آن وجود دارد؛ بنابراین، صرفه جویی بسیار در آب در بخش کشاورزی در مقایسه با دیگر بخش های مصرفی آب می تواند حاصل شود (حمدی و همکاران، 2003). از آنجا که کشاورزی، بزرگترین مصرف کننده است، اتلاف انتقال آب در شبکه های آبیاری، دارای بیشترین اهمیت است...