چکیده
این مقاله، فرایند ساخت اسفنج های پانسمان کیتوسان زیستی و کیتوسان – آلژینات و همچنین خصوصیات زیستی و فیزیکی – مکانیکی آنها را ارائه میکند. هدف این تحقیق، تهیه اسفنج هایی بر پایه فیبریدهای کیتوسان و کیتوسان – آلژینات است که مطابق با روش ارائه شده در موسسه بیوپلیمرها و فیبرهای زیستی (IBWCh) ساخته میشوند. این اسفنج ها باید خصوصیات فیزیکی (توانایی جذب) و زیستی (خصوصیات سمیت سلولی و هموستاتیکی) نشان دهند تا مواد موجود در آنها برای بهبود زخم در سراسر فازهای بهبودی به کار گرفته شود.
-1مقدمه
در طول سال های متمادی، تقاضا برای پانسمانهای زیستی که قادر به محافظت از زخم در سراسر فازهای بهبودی باشند، رو به افزایش بوده است [1]. تقاضا برای پانسمان های طراحی شده به منظور بهبودی در طول فازهای گرانولاسیون و اپیتلیوم تا حد زیادی به کمک مواد زیستی براورده میشود که حاوی پلیمرهای محرک بهبودی هستند. به ویژه پلی ساخاریدها، کیتوسان و آلژینات به لطف خصوصیات زیستی خاص مانند هموستاتیک، گرانولاسیون و اپیتلیوم، مواد ایده آلی برای تولید پانسمانهای مناسب جراحات در طول فازهای مختلف بهبودی هستند [2].
برای تهیه مواد پانسمانی زیست فعال، باید یک پلیمر زیست فعال مناسب را با یک شکل مناسب انتخاب کنیم…