دانلود مقاله ترجمه شده باز و بسته شدن تلومرها: عملکرد هلیکازها در انتهای کروموزم

چکیده

تلومرها نقش مهمی را در حفظ پایداری ژنوم ایفا می کنند و عملکرد غیرطبیعی آنها در سرطان و بیماری های زوال دهنده مرتبط با سن نقش دارند. ساختار دقیق تلومرها، شامل تک­ رشته پیش آمده آنها در انتهای 3ˊ، پروتئین های اتصالی و قابلیت تشکیل ساختارهای ثانویه ای غیرمعمولی نظیر t- لوپ است که در عملکرد آنها مهم بوده و بنابراین نیازمند فرآوری دقیق توسط فاکتورهای مختلف است. همچنین، تلومرها چالش های منحصر به فردی را برای همانندسازی DNA و ماشین نوترکیبی ایجاد می کنند و بنابراین گسترش آنها اختصاصاً به وسیله فعالیت ترانسکریپازی معکوس آنزیم تلومراز محقق می شود. هلیکازها از انرژی حاصل از هیدرولیز NTP استفاده می کنند تا با حرکت در طول DNA، جفت بازهای آن را باز کنند. در اینجا ما یافته ای اخیر را درارتباط با نقش و نحوه عملکرد هلیکازها درتنظیم و تعدیل تشکیل تلومر موردبازنگری قرار می دهیم.

1-بیولوژی تلومر

تلومرها توالی های تکراری DNA و پروتئین های همراه آن هستند که در انتهای کروموزم ­های خطی قرار گرفته اند. در اغلب یوکاریوت ها، ازجمله تمام مهره داران، رشته تلومری که در جهت 5ˊ و 3ˊ به سمت انتها گسترش یافته اند، غنی از G بوده و با یک تک رشته ای پیش آمده خاتمه می یابند. برای مثال، تلومرهای پستانداران از تکرارهایی با طول چندین کیلوباز از توالی TTAGGG و تلومرهای S. cervisiae از تقریباً 350 جفت باز از تکرارهای ناقص با توالی حفظ شده (TG)0-6 TGGGTGTG تشکیل شده است...