دانلود مقاله ترجمه شده آب زدایی از دوغاب های زغال سنگ ریزدانه با استفاده از حرارت دهی گزینشی با مایکرو ویو

چکیده

مطالعات تجربی مقایسه­ ای روی آب زدایی یک نمونه دوغاب زغال سنگ ریزدانة حاوی %52 رطوبت با استفاده از حرارت­ دهی مایکرو ویو و روش حرارت­ دهی متداول گزارش شد. برای روش حرارت­ دهی متداول از آنالیز توزین حرارتی (TGA) با جرم­ ها و نرخ ­های حرارت­ دهی مختلف استفاده شد. آزمایش ­های مشابهی برای آب­ زدایی با استفاده از حرارت­ دهی مایکرو ویو با استفاده از یک آون مایکرو ویو که در 2.45 GHz و توان W 800 کار می­ کند نیز انجام شد. این آزمایش ­های کمّی نشان داد که بازده حرارت ­دهی مایکرو ویو حدود ده برابر بیشتر از روش حرارت­ دهی متداول است، اگرچه حدود %10 از رطوبت باقیمانده، که احتمالاً در منافذ موئینة ذرات زغال سنگ محبوس شده­ است، حتی با حرارت­ دهی مایکرو ویو نیز از بین نرفت. بر اساس این نتایج، یک واحد آب­ زدایی در مقیاس رومیزی طراحی شد و با تغذیة دوغاب زغال سنگ با وزن­ هایی در محدودة kg با استفاده از یک نوار نقاله مورد آزمایش قرار گرفت. برآورد بازده این واحد برای آب­ زدایی دوغاب­ های زغال سنگ ریزدانه بیشتر از %80 حد تئوری بود. برآورد هزینة انرژی مصرفی برای %10 کاهش رطوبت حدود $/ton 3 بود.

1-مقدمه

به دلیل حضور فازهای ناخالصی مختلف (رُس ­ها، کوارتز، پیریت، ...) در زغال سنگ­ ها، برای جداسازی مواد کربنی مفید از این ناخالصی­ ها به فرایندهای خردایش و آماده­ سازی زیادی نیاز داریم [1]. در آماده ­سازی زغال سنگ، مقادیر زیادی آب استفاده می ­شود که باید تا حد امکان قبل از انتقال و سوزاندن زغال سنگ در نیروگاه ­ها حذف شود. روش­ های آب­زدایی مکانیکی (مانند سانتریفیوز) معمولاً برای زغال سنگ ریزدانه ناکارآمد هستند [2]. روش ­های آب­ زدایی حرارتی مقرون به صرفه نیستند چون باعث حرارت­ دهی همزمان زغال سنگ و آب می­ شوند، و حرارت دادن زغال سنگ باعث کاهش مقدار BTU آن می­ شود...