دانلود مقاله ترجمه شده مکان های ثالث و زندگی اجتماعی خیابان ها

جامعه شناس شهری ری اولدنبورگ، یک مکان ثالث را به صورت محل سرپناهی غیر از خانه یا محل کار تعریف می کند که در آن افراد می توانند مرتبا با دوستان، همسایه ها، همکاران و حتی غریبه ها ملاقات کرده و ارتباط برقرار نمایند. از آنجایی که کیفیت های فیزیکی مکان- بنیاد مربوط به مکان های ثالثی که قابلیت معاشرت ودلبستگی مکانی (place attachment) دارند، چندان شناخته شده نیست، این مقاله به بررسی این می پردازد که چگونه چهار ویژگی برنامه ریزی شهری، محل های تجاری ثالث را از دیگر محل های تجاری در "خیابان اصلی" متمایز می سازد. این مقاله به بحث درباره یک تحقیق صورت گرفته در خیابان های اصلی در دو شهر بزرگ و یک شهر کوچک در ماساچوست می پردازد. به عنوان بخشی از این تحقیق، بررسی های بصری کیفیت های طراحی مشاغل شهری را در خیابان های اصلی ارزیابی می کند و مصاحبه ها کمک می نمایند تا نظرات و ادراکات کاربر معین گردد. نتایج نشان می دهند که مکان های ثالث هم در شخصی سازی (personalization) (تمایز (distinctiveness)، شناسایی (recognizability)) و هم قابلیت نفوذ (permeability) به خیابان نسبتا عالی هستند، ولی قوانین محل استقرار (seating) و سرپناه (shelter) شاید مهمترین مشخصه های طراحی شهری هستند که در قابلیت معاشرت (جامعه پذیری) در خیابان اصلی سهیم هستند.

تحقیقات درباره طراحی شهری، مشخصات فیزیکی بسیاری را مشخص کرده است که فضاهای عمومی را برای زندگی اجتماعی جذاب می سازد. با این همه، مقالات راجع به علوم اجتماعی بر نقش کیفیت های اجتماعی فضاهای همگانی در دلبستگی مکانی (place attachment) و ساخت مکان (place making) ، تاکید کرده اند. همچنین تلاش می شود تا کیفیت هایی در محیط ضبط شود که به خلق احساس نسبت به مکان با فضاهای مطلوب برای مردم کمک می کند. به کمک آگاهی از علوم اجتماعی، محققان طراحی شهری در حال گسترش حوزه طراحی هستند و به تدریج شروع به ارزیابی جنبه های فیزیکی و نیز اجتماعی محیط برای درک نیازهای کاربر نموده اند (برای مثال رجوع شود به : Lang, 1987; Brower, 1996)...