دانلود مقاله ترجمه شده پاسخ هاي رفتاري و فيزيولوژيك پرندگان به غلظت هاي سازگار با محيط يك داروي ضد افسردگي

بسياري از گونه هاي حيات وحش از غذاهاي آلوده به فاضلاب تغذيه مي كنند، براي مثال در گياهان تغذيه شده با آب فاضلاب و مزارع بارور شده با گنداب ها. اما در رابطه با اثری که در معرض قرار گرفتن با دارو هاي انساني براي گونه هاي زميني(خاكي) در بر دارد، مطالعات ضعيفي صورت گرفته است. بر اساس سطوح در معرض داروي پيش بيني شده در طبيعت، ما داروي ضد افسردگي فلوكسين (fluoxetine) يا تيمار كنترل را از طريق طعمه به سارهاي وحشي گرفته شده، براي 22 هفته در طول زمستان تجويز كرديم. براي يافتن پاسخ ها به فلوكسين، پرندگان از لانه هاي گروهيشان به قفس هاي انفرادي براي مدت 2 روز منتقل شدند. به طور قابل توجهي سطوح فعاليت و اكتشاف، هيچ اثر درماني نشان نداد اما پرندگان تيمار شده با فلوكسين يا كنترل ها به طور متفاوتي از نظر غلظت متابوليت هاي corticosterone در مدفوع به جدايي(انزوا) عادت كردند. كنترل هايي كه غلظت بالاتري از متابوليت هاي corticosterone را در روز 1 دفع كردند، در روز دوم جداسازي،  وزن بيشتري از دست دادند نسبت به آنهايي كه سطوح كمتري از متابوليت هاي corticosterone را دفع كردند. متابوليت هاي corticosterone و از دست دادن وزن در پرندگان تيمار شده با FLUOX ارتباطي نداشتند. وقتي ما حركات پرندگان را در لانه هاي گروهيشان بررسي كرديم متوجه شديم كه كنترل ها، فركانس بالاتري از روبرو شدن با سيني هاي غذا نسبت به پرندگان تيمار شده با FLUOX در طول دوره هاي مهم جست و جوگري از طلوع تا غروب خورشيد ايجاد كردند كه اين امر براي پرندگان زمستاني مطلوب است. داده هاي ما نشان مي دهد كه fluoxetine مي تواند به طور قابل توجهي رفتار و فيزيولوژي را تغيير دهد.

در سراسر جهان هزاران داروي مختلف روزانه در طب پزشكي استفاده مي شوند. بسياري از اين دارو ها فقط تا حدي براي غير فعال كردن تركيبات، متابوليز شدند و در بافت هاي لاشه ها يا مواد زائد دفع شده در محيط باقي مي مانند. يك بخش قابل توجه از داروهاي انساني كه دفع شده اند، وارد گياهان آبياري شده با فاضلاب مي شوند. بدين طريق مي توانند توسط بي مهرگاني كه روي فيلترهاي  چكانيدن دخيل در تيمار(آبياري) ثانويه زندگي مي كنند، جذب شوند...